Zespół przetrwałego podniecenia seksualnego jest rzadkim stanem, który powoduje, że kobieta ma kilka orgazmów dziennie, co może mieć miejsce w dowolnym miejscu, o ile występuje minimalna stymulacja, na przykład jazda autobusem, wibrowanie telefonu komórkowego lub sam dźwięk z suszarki do włosów, na przykład. Jest to choroba, która powoduje zakłopotanie i większość nosicieli ma trudności z założeniem, że mają tę chorobę.
W tym zespole występuje zwiększony uporczywy przepływ krwi w narządach płciowych, który powoduje, że kobieta jest nieustannie pobudzana, nawet jeśli nie myśli lub nie robi niczego, co ma seksualne konotacje. Chociaż jego przyczyna nie została jeszcze odkryta, istnieje podejrzenie, że zapalenie w narządach miednicy powoduje stałą stymulację w błonie wewnętrznej.
Jak rozpoznać ten syndrom
W celu rozpoznania zespołu pobudzenia narządów płciowych żeńskich należy przestrzegać następujących oznak i objawów:
- Narządów płciowych obrzęk i zaczerwienienie z pulsowaniem regionu;
- Sutki mogą, ale nie muszą, zacisnąć;
- Wielokrotne orgazmy w ciągu dnia, z lub bez jakiegokolwiek bodźca lub czynnika wyzwalającego.
Te objawy powinny być obecne przez ponad 48 godzin bez całkowitego zaniku nawet po wielu orgazmach, które mogą trwać wiele godzin lub nawet dni, powodując dyskomfort i zażenowanie, często uniemożliwiając kobietom studiowanie lub pracę.
W tej chorobie kobieta pozostaje pobudzona z lub bez jakiegokolwiek rodzaju stymulacji seksualnej, a orgazmy są spontaniczne, niechciane i niekontrolowane, wywołując uczucie podobne do udręki i strachu. Mogą zdarzyć się co minutę i utrzymywać się dłużej niż 2 dni, dopóki kobieta nie pozostanie co najmniej 2 godziny w ciszy.
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się w nimfomanii, kobieta może nie mieć ochoty na wytłumaczenie trwałego podniecenia i wysokiej częstotliwości orgazmu.
Co może powodować ten zespół
Przyczyny uporczywych zaburzeń pobudzenia narządów płciowych nie są jeszcze w pełni poznane.
Objawy zwykle rozpoczynają się po 40. roku życia i wydają się być związane ze spożyciem soi; urazy mózgu; nadwrażliwość nerwu miednicznego, która nawadnia łechtaczkę i dlatego staje się bardziej wrażliwa; żylaki miednicy i stosowanie leków na depresję.
Niektóre remedia, które wydają się być związane z tym zaburzeniem, to wenlafaksyna, środek leczący depresję i trazodon, który może prowadzić do powiększenia łechtaczki u niektórych kobiet. Jednak nie ma dowodów naukowych na ten fakt, ponieważ liczba kobiet, które spożywają te leki jest bardzo duża i mniej niż 10 osób zdiagnozowano z tym zespołem.
Jak leczyć
Leczenie nie jest jeszcze w pełni skuteczne dla wszystkich ludzi, ponieważ przyczyny tego zespołu nie są jeszcze znane. Istnieją jednak badania, które wskazują, że terapia elektrowstrząsami i stosowanie leków, takich jak wareniklina, były skuteczne w zatrzymaniu tego zespołu u niektórych kobiet. Kobieta usunęła łechtaczkę podczas operacji, ale kontynuowała ciągłe orgazmy i dlatego ta operacja nie jest wskazana jako forma leczenia.
Sesje psychoterapeutyczne mogą pomóc kobiecie przezwyciężyć poczucie smutku, strachu i strachu, i uważa się, że to może pomóc kobiecie odłożyć na bok czas, aby miała ona wiele orgazmów z rzędu, aby ciało mogło więc trochę odpocznij.
Próba zaangażowania się i odwrócenia uwagi od umysłu powtarzającymi się zadaniami fizycznymi, takimi jak szorowanie lub polerowanie, a także wykonywanie ćwiczeń może pomóc w zmniejszeniu częstotliwości, ponieważ jeśli kobieta nie próbuje tych strategii, może mieć ponad 100 orgazmów dziennie przez dziesięciolecia.
