Sucupira to roślina lecznicza, która ma właściwości przeciwzapalne, przeciwreumatyczne i przeciwbólowe, które zmniejszają stany zapalne stawów, poprawiając samopoczucie pacjenta cierpiącego na artretyzm, artrozę lub inny reumatyzm.
Sucupira to duże drzewo, które może osiągnąć 15 metrów wysokości, znalezione w brazylijskich piłach, które mają duże zaokrąglone nasiona, z których można wyodrębnić olejku, który ma kolor od jasnożółtego do przezroczystego, będąc bardzo bogatym, ponieważ zawiera substancje gorzkie, żywice, sucupirine, sucupirone, sucupirol i garbniki, które są skutecznymi substancjami w zwalczaniu bólu i działaniem przeciwzapalnym.
Jak stosować lek Sucupira przeciwko artretyzmowi
Aby skorzystać z właściwości leczniczych białego sukupira ( Pterodon emarginatus Vogel ) przeciwko artretyzmowi, zapaleniu kości i stawów lub reumatyzmowi, zaleca się:
- Masuj staw: nałóż odrobinę oleju sucupira na dłonie, tarcie jedną drugą, a następnie masuj bolące połączenie, pozwalając olejowi pracować przez kilka godzin. Nie zaleca się usuwania oleju ze skóry i należy spodziewać się około 3 godzin po nałożeniu na kąpiel. W przypadku zapalenia kości i stawów stóp, nałóż olej przed snem i załóż parę skarpet, aby nie ryzykować upadkiem, wstawaniem o świcie.
- Weź niezbędny olej: Innym sposobem na użycie oleju jest dodanie 2 do 3 kropli oleju sucupira w pół szklanki soku owocowego lub jedzenia, a następnie zażywanie go dwa razy dziennie z 12-godzinną przerwą między każdym zażyciem.
- Weź herbatę z nasion sucupira: Zagotuj 10 g nasion sucupiry zmiażdżonych w 1 litrze wody. Weź 1 filiżankę herbaty 2 do 3 razy dziennie, bez słodzenia.
Dla tych, którzy mają trudności ze znalezieniem oleju, nasion lub proszku sucupira, można również stosować kapsułki, które można kupić np. W aptekach manipulacyjnych lub sklepach z produktami naturalnymi. Dowiedz się więcej na: Sucupira in capsules.
Przeciwwskazania
Sucupira jest dobrze tolerowana i nie jest uważana za toksyczną, gdy jest stosowana w zalecanej dawce, ale nie powinna być stosowana w czasie ciąży, laktacji, w przypadku niewydolności nerek i cukrzycy, ponieważ może to zmienić glikemię we krwi, powodując hipoglikemię.
