Fencyklidyna

Fencyklidynę (PCP) opracowano pod koniec lat 50. XX w. Do stosowania jako środek znieczulający, ale jej uzasadnione medyczne zastosowanie PCP przerwano w 1962 r. Ze względu na jej skutki uboczne (silny lęk, urojenia i psychozy). ).

Objawy

Fencyklidyna deprymuje mózg, a użytkownicy często stają się zdezorientowani i zdezorientowani krótko po spożyciu, a ponadto tracą wrażliwość na ból. Może wzrosnąć wydzielanie śliny i pot, jak również ciśnienie krwi i częstość akcji serca. Drżenie mięśni jest powszechne.

Efekty uboczne

Bardzo wysokie dawki fencyklidyny powodują nadciśnienie, często prowadzące do udarów, halucynacji słuchowych, drgawek, wysokiej gorączki, śpiączki i prawdopodobnie śmierci.

Przewlekłe spożycie PCP może uszkodzić mózg, nerki i mięśnie. Użytkownicy, którzy są również schizofreniczni, częściej stają się psychotyczni przez kilka dni lub tygodni po spożyciu PCP.

Leczenie

Można wykonać płukanie żołądka, a także leki, które przyspieszają wydalanie PCP z organizmu. Użytkownicy są umieszczani w cichym pokoju, aby się zrelaksować, chociaż ciśnienie krwi, tętno i oddychanie są stale monitorowane i można podać środek uspokajający.