Choroba Parkinsona, znana również jako choroba Parkinsona, jest chorobą zwyrodnieniową mózgu, charakteryzującą się zmieniającymi się ruchami, powodującymi drżenie, sztywność mięśni, spowolnienie ruchów i brak równowagi. Jego przyczyna, choć nie do końca znana, jest spowodowana zużyciem obszarów mózgu odpowiedzialnych za produkcję dopaminy, ważnego neuroprzekaźnika w mózgu.
Choroba ta zwykle występuje u osób w wieku powyżej 50 lat, ale w niektórych przypadkach może wystąpić wcześnie, a w celu złagodzenia objawów stosuje się leki, takie jak lewodopa, które pomagają uzupełnić dopaminę i inne substancje niezbędne do stymulacji nerwów i kontroli ruchu.
Jak rozpoznać i potwierdzić diagnozę
Oznaki i objawy choroby Parkinsona pojawiają się stopniowo, początkowo prawie niezauważalnie, ale z czasem nasilają się. Najważniejsze z nich to:
Dzieje się to tylko w spoczynku, to znaczy pogarsza się, gdy osoba jest zatrzymana i poprawia się, gdy wykonuje jakiś ruch.
Na ogół przeważa po jednej stronie ciała, jest bardziej obecny na dłoni, ramieniu, nogach lub brodzie.
Dzieje się to z trudnościami w poruszaniu się, dając uczucie sztywności, uniemożliwiając takie czynności jak chodzenie, otwieranie ramion, wchodzenie i schodzenie po schodach.
Z tego powodu postawa staje się bardziej zgarbiona. Może się również zdarzyć zamarznięcie, które ma miejsce, gdy osoba ma trudności z wydostaniem się z miejsca.
Ze względu na trudność w kontrolowaniu ruchów trudno jest zachować równowagę i utrzymać postawę, co wiąże się z wysokim ryzykiem upadków, a także mniejszą zdolnością do reagowania na bodźce, ponieważ ruchy są upośledzone.
Aby zdiagnozować chorobę Parkinsona, neurolog lub geriatra oceni obecność tych objawów na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego pacjenta, wymagając obecności co najmniej 3 z nich.
Ponadto inne objawy, które są bardzo obecne w tej chorobie, to:
- Zmniejszona mimika twarzy;
- Trudności w mówieniu, z zachrypniętym i niewyraźnym głosem;
- Zmniejszone mruganie oczami;
- Zaburzenia snu, takie jak bezsenność, koszmary senne, lunatykowanie;
- Dławienie się i trudności w połykaniu pokarmu;
- Zapalenie skóry na skórze;
- Trudność w wąchaniu;
- Uwięzione jelito;
- Depresja.
Lekarz może również zlecić inne badania, takie jak rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa czaszki, badania krwi lub elektroencefalogram, na przykład, aby wykluczyć inne przyczyny zmian ruchowych, które mogą być mylone z chorobą Parkinsona, takie jak drżenie samoistne, udar. następstwo, guz, zaawansowana kiła, postępujące porażenie nadjądrowe, a nawet stosowanie niektórych leków, takich jak na przykład haloperidol.
Co powoduje chorobę Parkinsona
Każdy może rozwinąć chorobę Parkinsona, ponieważ nie jest to choroba dziedziczna. Powstaje w wyniku zwyrodnienia mózgu, które powoduje śmierć neuronów istoty czarnej, ważnego obszaru mózgu związanego z produkcją dopaminy, a to jest przyczyną głównych objawów przedmiotowych i podmiotowych ta choroba.
Przeprowadzono badania naukowe, aby spróbować dokładniej odkryć przyczyny choroby Parkinsona, a obecnie wykazano, że populacja bakterii jelitowych może wpływać na rozwój zarówno tej choroby, jak i innych chorób mózgu.
Chociaż nadal potrzeba więcej dowodów, wiadomo już, że jelita mają nerwowe połączenie z mózgiem i że przewaga złych bakterii w jelitach, poprzez niezdrową dietę, bogate węglowodany i produkty przemysłowe, może prowadzić do zmian w metabolizmie i odporności organizmu, dodatkowo osłabiając zdrowie neuronów.
Tak więc, pomimo tego, że przyczyna degeneracji mózgu jest wciąż nieznana i dlatego nadal nie ma lekarstwa, istnieją terapie, które mogą pomóc złagodzić objawy i poprawić jakość życia osób z chorobą Parkinsona.
Jak traktować
Leczenie choroby Parkinsona odbywa się za pomocą leków na całe życie, które pomagają złagodzić objawy i spowolnić postęp choroby. Głównym stosowanym lekiem jest lewodopa, która pomaga uzupełnić ilość dopaminy, ważnego neuroprzekaźnika do kontrolowania ruchów, a niektóre subtelne przykłady to Prolopa i Carbidopa.
Innymi lekami, które są również stosowane w celu złagodzenia objawów, są biperyden, amantadyna, seleginina, bromokryptyna i pramipeksol, szczególnie we wczesnych stadiach. Fizjoterapia, aktywność fizyczna i terapia zajęciowa są również bardzo ważne w leczeniu choroby Parkinsona, ponieważ zachęcają do przywracania i regeneracji ruchów. Dowiedz się więcej o sposobie leczenia choroby Parkinsona.
W najbardziej zaawansowanych fazach obiecującym zabiegiem jest operacja głębokiej stymulacji mózgu przeprowadzana w dużych ośrodkach neurologicznych, która poprawia objawy i poprawia jakość życia pacjenta. Dowiedz się więcej o wskazaniach i sposobie głębokiej stymulacji mózgu.
Czy ta informacja była pomocna?
tak nie
Twoja opinia jest ważna! Napisz tutaj, jak możemy ulepszyć nasz tekst:
Jakieś pytania? Kliknij tutaj, aby otrzymać odpowiedź.
Email, na który chcesz otrzymać odpowiedź:
Sprawdź wiadomość e-mail z potwierdzeniem, którą Ci wysłaliśmy.
Twoje imię:
Powód wizyty:
--- Wybierz powód --- ChorobaŻyj lepiejPomóż innej osobie Zdobądź wiedzę
Czy jesteś pracownikiem służby zdrowia?
NieLekarzFarmaceutycznyPielęgniarkaNutrycjonistaBiomedycznyFizjoterapeutaPielęgniarkaInne
