Ataksja jest objawem charakteryzującym się brakiem koordynacji ruchów różnych części ciała. Może mieć kilka przyczyn, takich jak problemy z móżdżkiem, infekcje, czynniki dziedziczne, krwotoki mózgowe, wady rozwojowe lub wypadki.
Ogólnie rzecz biorąc, osoba z ataksją chodzi z otwartymi nogami, które na początku pojawiają się jedynie w skomplikowanych czynnościach, takich jak bieganie lub wchodzenie po schodach, ale z czasem rozwija się i pojawia się w prostszych czynnościach, takich jak chodzenie czy mówienie.
Przewlekła ataksja nie ma lekarstwa, ale można ją kontrolować w celu poprawy jakości życia pacjenta. Tak więc, osoba powinna skonsultować się z lekarzem neurologiem, aby zainicjować odpowiednie leczenie.
Rodzaje ataksji
Niektóre rodzaje ataksji to:
- Ataksja móżdżkowa: zmiany w móżdżku i jego drogach spowodowane krwotokiem mózgu, guzem, infekcją lub wypadkami;
- Ataksja Friedreicha: najczęstsza dziedziczna ataksja, która pojawia się głównie w okresie dojrzewania i powoduje deformacje stóp i skrzywienia kręgosłupa;
- Ataksja spinowo-móżdżkowa: rodzaj dziedzicznej ataksji, która zwykle pojawia się w wieku dorosłym i powoduje sztywność mięśni, utratę pamięci, nietrzymanie moczu i postępującą utratę wzroku;
- Ataxia talengiectasia: rzadka dziedziczna ataksja, która rozpoczyna się w dzieciństwie i rozwija się w czasie. Zwykle pacjent ma osłabiony układ odpornościowy;
- Ataksja sensoryczna lub czuciowa: spowodowana zmianami na nerwach czuciowych, które prowadzą pacjenta do tego, aby nie czuł miejsca, w którym jego nogi stykają się z ciałem.
W zależności od rodzaju ataksji, pacjent może wykazywać różne cechy.
Leczenie ataksji
Leczenie ataksji zwykle odbywa się za pomocą ćwiczeń fizjoterapeutycznych, które zmniejszają nieskoordynowane ruchy pacjenta, jednocześnie zapobiegając osłabieniu mięśni lub sztywności mięśni.
Ponadto zaleca się, aby osoba z ataksją wykonywała terapię zajęciową, która dąży do zachowania jak największej niezależności, ucząc pacjenta życia ze stopniową utratą ruchów poprzez nabywanie nowych umiejętności do wykonywania codziennych czynności.
W cięższych przypadkach ataksji neurolog może zalecić stosowanie środków przeciwskurczowych i relaksujących, takich jak baklofen lub tyzanidyna lub zastrzyki z botoksu do skurczonych mięśni.
