Zabiegi na Gonartrose

Rzeżączka jest chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, często występującą u osób w wieku powyżej 65 lat, chociaż najbardziej dotknięte są kobiety w okresie menopauzy, co zwykle jest spowodowane bezpośrednim urazem, takim jak upadek, w którym osoba upada z kolanami. na przykład na podłodze.

Rzeżączkę można sklasyfikować jako:

• Jednostronne - gdy dotyczy tylko 1 kolana
• Dwustronne - gdy wpływa na 2 kolana
• Podstawowa - gdy nie możesz znaleźć przyczyny
• Wtórne - gdy jest spowodowane nadwagą, bezpośrednim urazem, dyslokacją lub złamaniem, na przykład.
• Osteofity - gdy w okolicy stawu pojawia się mały kostny kalus
• Zmniejszenie przestrzeni wewnątrzstawowej, która pozwala kości udowej i piszczelowi dotykać samych siebie, powodując silny ból;
• W przypadku stwardnienia podchrzęstnego, czyli w przypadku zwyrodnienia lub deformacji końcówki kości udowej lub piszczeli, wewnątrz kolana.

Rzeżączka nie zawsze ma lekarstwo, ale możliwe jest zmniejszenie bólu, zwiększenie zakresu ruchów, poprawa jakości życia i dobrego samopoczucia pacjenta dzięki leczeniu, które można wykonać z lekami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi oraz z codziennymi sesjami fizjoterapii, którą należy rozpocząć jak najszybciej. Czas leczenia różni się znacznie w zależności od osoby, ale nigdy nie będzie krótszy niż 2 miesiące.

Najlepsze metody leczenia zapalenia stawów

Gatunki gonarthrosis, zgodnie z klasyfikacją Kellgreen i Lawrenc, znajdują się w poniższej tabeli:

W jaki sposób Fizjoterapia dla Rzeżączka

Fizjoterapeutyczne leczenie gonartrozy powinno odbywać się w sposób zindywidualizowany, ponieważ nie zawsze to, co jest wskazane dla jednego pacjenta, służy drugiemu. Ale niektóre funkcje, które można wykorzystać to TENS, ultradźwięki i podczerwień, a także kieszenie ciepłej lub zimnej wody i ćwiczenia wskazane przez fizjoterapeutę.

Wskazane są również wspólne techniki mobilizacji i manipulacje, ponieważ zwiększają produkcję płynu maziowego, który wewnętrznie nawadnia staw i zmniejsza przewlekły ból. Kiedy osoba ma takie zmiany, jak brak równowagi, słaba postawa i odchylenia od kolana lub na zewnątrz, można zastosować ćwiczenia, które poprawiają postawę i korygują te odchylenia, na przykład globalną reedukację posturalną.

Najbardziej wskazanymi ćwiczeniami są ćwiczenia wzmacniające mięśnie za pomocą elastycznych taśm lub ciężarków, które mogą się wahać od 0, 5 do 5 kg, w zależności od stopnia wytrzymałości danej osoby. Mniejsza waga i większe powtórzenia są idealne dla zmniejszenia sztywności mięśni i mogą być wykonywane w celu wzmocnienia przodu, pleców i boków uda. Podsumowując, można wykonać naciąg na udo. Oto kilka przykładów ćwiczeń na artrozy stawu kolanowego.

Aby pomóc chodzić i poruszać się po domu, można zalecić kule lub laski, aby lepiej rozłożyć ciężar ciała, zmniejszając nacisk na kolana.

Gonartrose powoduje niepełnosprawność?

Osoby z gonartroją 3. lub 4. stopnia mogą mieć problemy z pracą ze względu na stały ból i niezdolność do wytrzymania i utrzymania masy ciała, więc gdy leczenie fizykoterapią leki i zabiegi chirurgiczne nie wystarczą, aby powrócić do jakości życia i aby umożliwić pracę wykonaną już przez tę osobę, można uznać ją za nieważną i przejść na emeryturę. Ale zwykle te stopnie zapalenia stawów występują tylko u osób po 65. roku życia, gdy jest już na emeryturze.

Kto jest najbardziej zagrożony

Kobiety są zwykle dotknięte po 45 roku życia i mężczyźni po 50 roku życia, ale praktycznie wszystkie starsze osoby powyżej 75 roku życia cierpią na chorobę zwyrodnieniową kolana. Uważa się, że artroza stawu kolanowego może pojawić się wcześnie przed 65 rokiem życia w następujących sytuacjach:

• Kobiety w okresie menopauzy;
• Ludzie z osteoporozą;
• W przypadku braku witaminy C i D;
• Ludzie z nadwagą;
• Ludzie z cukrzycą lub wysokim poziomem cholesterolu;
• Ludzie, którzy mają bardzo słabe mięśnie ud;
• W przypadku pęknięcia więzadła krzyżowego przedniego lub pęknięcia łękotki w kolanie;
• Zmiany takie jak genovaro lub genovalgo, czyli kiedy kolana są skierowane do środka lub na zewnątrz.

Objawy bólu kolana i krepowania mogą pojawić się na przykład po upadku kolana na podłogę. Ból pojawia się zwykle przy wysiłku lub aktywności fizycznej, ale w najbardziej zaawansowanych przypadkach może pozostać przez większość dnia.

U osób w wieku powyżej 65 lat obecność małych osteofitów, widoczna na zdjęciu kolanowym, może świadczyć o większej nasileniu objawów i konieczności leczenia fizykoterapią, aw cięższych przypadkach operacja umieszczenia protezy na kolanie być wskazanym.